سرقفلی چیست؟ بررسی قوانین و نکات مهم
1403/10/30
سرقفلی یکی از مفاهیم کلیدی در حوزه حقوق مالکیت و اجاره املاک تجاری در ایران به شمار میآید. این واژه به معنای حق بهره برداری از یک ملک تجاری، نظیر مغازه، به مدت معین و تحت شرایط خاص برای مستأجر است. معمولاً سرقفلی از طریق یک قرارداد اجاره به رسمیت شناخته میشود که در آن جزئیاتی مانند مدت اجاره، شرایط استفاده و مبلغ اجاره درج میگردد. در برخی موارد، ثبت سرقفلی در دفتر ثبت املاک انجام میشود که به اعتبار قانونی آن میافزاید. در این مقاله، به بررسی مفهوم سرقفلی و حقوق مرتبط با آن خواهیم پرداخت.
سرقفلی چیست و چه کاربردی دارد؟
سرقفلی که در گذشته با عنوان «حق کسب و پیشه یا تجارت» شناخته میشد، بهعنوان یک حق قانونی برای مستأجرین اماکن تجاری تعریف شده است تا از آنها در برابر مالکان حمایت کند. این حمایت به دلیل ارزش افزودهای است که مستأجر به محل کسب خود میدهد.
به عنوان مثال، وقتی یک مغازهدار با تلاش و کوشش خود مشتریان وفاداری برای کسبوکارش جذب میکند، در واقع اعتبار و شهرتی را برای مکان ایجاد میکند که در صورت خروج از آن، مالک میتواند از این دستاورد بهره برداری کند؛ بنابراین، قانونگذار به منظور جلوگیری از سوءاستفاده مالکان و حفظ حقوق مستأجران، سرقفلی را به عنوان یک حق قانونی برای اماکن تجاری معرفی کرده است. این مفهوم در طول سالها متحول شده و با تغییرات قانون روابط موجر و مستأجر، از حالتی به حالت دیگر درآمده است که نشاندهنده اهمیت آن در حمایت از حقوق مستأجران در برابر مالکان است.
انواع سرقفلی و تفاوت های آنها
سرقفلیها به عنوان ابزارهای قانونی در اجاره املاک تجاری، دو نوع اصلی دارند: سرقفلی واقعی و سرقفلی مجازی. سرقفلی واقعی به نوعی از مالکیت اشاره دارد که در آن صاحب ملک، حق سرقفلی را به مستأجر واگذار میکند. در این حالت، اگر مالک تصمیم به تخلیه ملک بگیرد، موظف است ارزش سرقفلی را به نرخ روز محاسبه و پرداخت کند. این نوع سرقفلی به مستأجر این امکان را میدهد که حقوق خود را به شخص دیگری منتقل کند، البته با در نظر گرفتن شرایط خاصی که در قرارداد ذکر شده است. به طور کلی، ثبت این نوع سرقفلی در دفاتر اسناد رسمی الزامی است و به وضوح حقوق و تعهدات طرفین را مشخص میکند.
از سوی دیگر، سرقفلی مجازی به وضعیتی اشاره دارد که مستأجر با اجاره یک ملک تجاری که پیش از این فعالیتی در آن وجود نداشته، با راهاندازی کسب و کار خود باعث رونق آن میشود. در این مورد، مالک نمیتواند به راحتی مستأجر را تخلیه کند و باید مبلغی به او پرداخت کند تا محل را شناسایی کند. سرقفلی مجازی به ثبت رسمی نیاز ندارد و بیشتر به توافقات میان طرفین بستگی دارد. در نهایت، تفاوت میان مالکیت و سرقفلی در این است که مالکیت به تصرف کامل ملک اشاره دارد، در حالی که سرقفلی تنها حق استفاده از منافع ملک را به مستأجر اعطا میکند و نمیتواند به عنوان مالکیت تعبیر شود.
قوانین و مقررات مربوط به سرقفلی
قوانین و مقررات مربوط به سرقفلی در ایران به وضوح تحت تأثیر قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سالهای ۵۶ و ۷۶ قرار دارد و هیچ قانون جدیدی در این زمینه از سوی نهادهای قانونگذاری وضع نشده است. به همین دلیل، چنانچه قراردادی برای اجاره و سرقفلی یک ملک تجاری پیش از سال ۷۶ منعقد شده باشد، باید به مقررات قانون سال ۵۶ توجه شود. اما اگر قرارداد پس از این تاریخ تنظیم شده باشد، قوانین مربوط به سال ۷۶ حاکم خواهند بود.
همچنین، سرقفلی به عنوان یک حق مالی محسوب میشود که قابلیت انتقال و ارثبرداری دارد که به آن «ارث سرقفلی» گفته میشود. ماده ۱۱ قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال ۷۶ تأکید میکند که اماکنی که پیش از تصویب این قانون اجاره داده شدهاند، از شمول آن مستثنی و تابع مقررات قبلی خواهند بود.
مراحل ثبت و انتقال سرقفلی
انتقال سرقفلی به دو روش اختیاری و قهری انجام میشود که هر یک مراحل خاص خود را دارد. در انتقال اختیاری، مالک با اراده خود اقدام به واگذاری سرقفلی میکند که میتواند از طریق فروش، هبه یا صلح انجام شود. این فرایند از توافق اولیه طرفین آغاز میشود که شامل تعیین مشخصات سرقفلی، قیمت و شرایط پرداخت است. پس از توافق، سند رسمی تنظیم میشود که اعتبار قانونی دارد و از بروز اختلافات جلوگیری میکند.
در انتقال قهری، مانند فوت یا ورشکستگی مالک، سرقفلی به وراث یا طلبکاران منتقل میشود. در این حالت نیز مراحل مشابهی از جمله توافق و تنظیم سند رسمی، همراه با اخذ مجوزهای لازم و پرداخت مالیات، باید رعایت شود تا انتقال به صورت قانونی و منظم انجام گیرد.
مزایا و معایب خرید و فروش سرقفلی
یکی از مهمترین مزایا برای خریدار، عدم نیاز به بیمه کردن ملک است که به نوعی هزینهها را کاهش میدهد. با این حال، محدودیتهای زیادی نیز برای خریدار وجود دارد؛ به عنوان مثال، او همچنان باید برای هر گونه تغییر در مغازه از صاحب اصلی سرقفلی اجازه بگیرد و در صورت نادیده گرفتن این نکته، ممکن است با شکایت مالک مواجه شود. در واقع، خریدار سرقفلی مانند یک مستأجر عمل میکند و حقوق و اختیاراتش به شدت محدود است. در این شرایط، برخی از خریداران ممکن است به این نتیجه برسند که مالکیت مستقیم ملک، انتخاب بهتری است که آزادی عمل بیشتری را به همراه خواهد داشت.
نکات مهم هنگام خرید و فروش ملک با سرقفلی
هنگام خرید و فروش ملک با سرقفلی، توجه به نکات حقوقی و قراردادی اهمیت بسیاری دارد. در صورتی که مالک قبلی ملک را به شخص دیگری واگذار کند، مالک جدید موظف است تا تمامی توافقات و حقوق مستأجر را که با مالک قبلی برقرار شده، به رسمیت بشناسد و هیچ گونه حق و حقوق اضافی نسبت به مالک قبلی نخواهد داشت؛ بنابراین، نیازی به تنظیم قرارداد جدید نیست، مگر آنکه تصمیم به تغییر مفاد قرارداد گرفته شود.
در این صورت، لازم است بدانید که هر قرارداد جدیدی باید بر اساس قانون سال ۷۶ تنظیم گردد. به علاوه، اگر قصد دارید از حق سرقفلی بهرهمند شوید، باید به روشهای مشخص شده در قوانین توجه کنید، زیرا در قانون جدید، این حق به طور خودکار برای مستأجر لحاظ نمیشود و لازم است که به طور صریح در قرارداد قید گردد.
مالیات بر سرقفلی
مالیات بر سرقفلی به عنوان یک سازوکار قانونی در حمایت از مستأجران املاک تجاری تعریف میشود. این حق به مستأجران امکان میدهد که با ایجاد کسبوکار و رونق در ملک، از مزایای ویژهای برخوردار شوند و در صورت انتقال حق سرقفلی، هزینهای بهعنوان مالیات به دولت پرداخت کنند. این مالیات در واقع به منزله جبران هزینههای ناشی از واگذاری حق سرقفلی به فرد جدید است و تحت قوانین مالیات مستقیم قرار دارد.
با تغییراتی که در قانون روابط موجر و مستأجر صورت گرفته، مستأجران میتوانند با اطمینان از حقوق خود بهره برداری کنند و در عین حال، صاحبان املاک نیز در فرایند انتقال حق سرقفلی موظف به رعایت قوانین مالیاتی هستند.
تخلیه ملک با سرقفلی
تخلیه ملک با سرقفلی یکی از موضوعات مهم در حقوق روابط مؤثر و مستأجر است که طبق قانون سال ۱۳۵۶ تحت شرایط خاصی انجام میشود. در این راستا، ماده ۱۵ این قانون به مالک اجازه میدهد تا در مواردی مانند نوسازی، اقدام به تخلیه ملک کند. برای این کار، مالک باید ابتدا پروانه ساختمانی یا گواهی شهرداری را اخذ کرده و آن را به مرجع قضایی ارائه دهد. این روند به نوعی به حمایت از حقوق مستأجران منجر میشود، زیرا مالک نمیتواند به سادگی ملک تجاری را تخلیه کند مگر اینکه دلایل قانونی و مستند داشته باشد. در نهایت، برای شروع فرایند تخلیه سرقفلی، نیاز است تا مالک به شورای حل اختلاف محل وقوع ملک مراجعه کند و مراحل قانونی را دنبال نماید.
اختلافات رایج در مورد سرقفلی و راه حل آنها
اختلافات رایج در مورد سرقفلی معمولاً به مسائل مربوط به حقوق مستأجر و مالک برمیگردد که میتواند به تنشهایی منجر شود. یکی از چالشهای اصلی، تعیین مبلغ سرقفلی و شرایط تمدید قرارداد است که اغلب مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. در این راستا، پیشنهاد میشود که طرفین با برگزاری جلسات مشترک، به شفافسازی انتظارات و ایجاد توافقهای مستند بپردازند. همچنین، استفاده از مشاوران حقوقی میتواند به حل و فصل اختلافات کمک کند و زمینه ساز توافقات عادلانهتر شود. به علاوه، ایجاد یک چارچوب قانونی مشخص برای تنظیم روابط بین مالک و مستأجر، میتواند از بروز مشکلات آینده جلوگیری نماید.
سرقفلی در اجاره مغازه و فروشگاه
سرقفلی یک مفهوم کلیدی در دنیای اجاره مغازه و فروشگاههاست که به ارزش تجاری و اعتبار یک مکان وابسته است. زمانی که شخصی مغازهای را اجاره میکند و با تلاش و سرمایهگذاری، آن را به یک قطب خرید و فروش تبدیل میسازد، در واقع به شهرت و موقعیت تجاری آن افزوده است. حال اگر مالک تصمیم بگیرد که مستأجر را مجبور به تخلیه کند، موظف است مبلغی تحت عنوان حق سرقفلی به مستأجر پرداخت کند؛ مبلغی که نشان دهنده ارزش افزودهای است که مستأجر به مکان داده است.
در این راستا، مهم است که مستأجر در زمان عقد قرارداد با مالک، حق سرقفلی را به صورت رسمی و با پرداخت هزینهای مشخص از او خریداری کند. همچنین، توجه به تاریخ اجاره نیز حائز اهمیت است، چرا که مغازههایی که قبل از سال ۱۳۷۶ اجاره داده شدهاند، مشمول حق کسب و پیشه و آنهایی که پس از این تاریخ قرارداد اجاره دارند، به حق سرقفلی تعلق میگیرند که این مسئله نشان دهنده تفاوتهای قانونی در این حوزه است.
سرقفلی در آپارتمان
سرقفلی در آپارتمان به عنوان یک مفهوم حقوقی و اقتصادی، نمایانگر حق استفاده و بهرهبرداری از یک فضای مشخص است که به مالکیت شخصی تعلق ندارد. این حق، به ویژه در مناطق شهری با مشغلههای بالای اقتصادی، اهمیت ویژهای پیدا میکند؛ جایی که افراد به دنبال ایجاد درآمد از طریق اجاره و یا فعالیتهای تجاری هستند.
در این شرایط، سرقفلی نه تنها به عنوان ابزاری برای تأمین معاش، بلکه به عنوان یک سرمایهگذاری استراتژیک به شمار میآید که میتواند ارزش مالی مالک را به طور قابل توجهی افزایش دهد. این پدیده نه تنها بر روابط اجتماعی تأثیر میگذارد، بلکه به نوعی هویت محلی را نیز شکل میدهد، چرا که هر واحد آپارتمانی میتواند داستانها و تجارب منحصر به فردی را در خود نهفته داشته باشد.
ارسال دیدگاه